مقاومت به آنتی بیوتیک به معنی کاهش قابل توجه در کارایی دارویی آنتی بیوتیک ها در درمان عفونت های باکتریایی است. باکتری ها می توانند به صورت طبیعی یا به دلیل استفاده بیش از حد از آنتی بیوتیک ها، مقاومت خود را در برابر داروهای ضد باکتری افزایش دهند.

به طور خاص، برای کاهش مقاومت به آنتی بیوتیک، از مصرف صحیح و مقتضی دارو، عدم استفاده از آنتی بیوتیک ها در مواردی که ضرورتی نیست، استفاده از داروهای ضد باکتری با دوز مناسب و به مدت معقول، و استفاده از چند داروی ضد باکتری به طور همزمان در درمان عفونت های شدید پیشنهاد می شود.

عدم رعایت این اصول، می تواند منجر به افزایش مقاومت باکتری ها به آنتی بیوتیک شود که در نتیجه، درمان عفونت ها با داروهای ضد باکتری دشوارتر و پیچیده تر خواهد بود. در نتیجه، رعایت صحیح روش های درمانی و پیشگیری از ابتلا به عفونت ها می تواند در کاهش مقاومت باکتری ها به آنتی بیوتیک مؤثر باشد.

خطرناکترین آنتی بیوتیک ها کدام است؟

هر آنتی بیوتیک دارای خطرهای خاص خود است و بهتر است برای استفاده از هر آنتی بیوتیک، نظر پزشک را جویا شوید. با این حال، برخی از آنتی بیوتیک ها به دلیل ایجاد مقاومت ویروس ها و باکتری ها، یا تأثیرات جانبی جدی ممکن است خطرناکتر باشند. در زیر برخی از خطرناکترین آنتی بیوتیک ها ذکر شده است:

• کلیندامایسین: این آنتی بیوتیک ممکن است باعث عفونت های خطرناک، مانند سمپتی سمیا و نارسایی کبدی شود. همچنین ممکن است باعث ایجاد حساسیت شدید در برخی از افراد شود.
• وانکومایسین: این آنتی بیوتیک ممکن است باعث تأثیرات جانبی شدیدی شود، مانند خلق و خو، تب، درد عضلانی، نارسایی کلیه و تأثیرات سمی بر روی نخاع استخوان.
• آزیترومایسین: این آنتی بیوتیک ممکن است باعث ایجاد تأثیرات جانبی جدی مانند نارسایی کبدی و تأثیرات ناشی از مصرف بیش از حد آنتی بیوتیک باشد.
• کلاریترومایسین: این آنتی بیوتیک ممکن است باعث ایجاد تأثیرات جانبی جدی مانند نارسایی کبدی، تأثیرات روی قلب و عروق و حساسیت شدید باشد